ORTAK AKLA DAVET

            Bayram öncesi  Atakum  Belediyesinden işten  atılan  40  civarında  işçinin olduğunu  basından öğrendim.

            Çarşamba  günü  yapılan  eyleme  sendika  çağrısı üzerine  katıldım.

            Yaklaşık  30  işçi,  mesleklerine  ve  geleceklerine  sahip çıkmak için, bir  umutla  ordaydılar.

            Gerçek onların işsiz kalmasıydı.

            Şekli ve zamanı  ikinci  plandaydı benim için.

            Babasını  desteklemek için  gelen  küçük kızın  elinde:

            ‘’Bayramda  biz  mutsuzduk. Siz  mutlu muydunuz?’’  pankartı vardı.

            Bir  gün  sonra  Sayın  Taşcı’nın  demecini  okudum:

            ‘’İhale  süreci  bitti. O  yüzden işten  çıkardık. Bir  kişiyi  haksız  yere  işten  çıkardığımı  kanıtlayın  istifa  edeceğim.’’ diyordu.

            DİSK  Samsun  Temsilcisi ile  konuştum.

            ‘’İhaleye  girecek  bu şirkete  ait  yaklaşık  250 işçi  var.  61’ini  Sayın başkan işten çıkardı’’  dedi.

            Diğerleri ise  korku  içinde  bekliyormuş.

            …………………..

            Bu  şehrin  Ortak  aklı ve  bir  gönlü  olmalı.

            Bu  kentte  hiçbir  çalışanın  emeği  sömürülmemeli.

            Bu  kentte  emek  güvencesiz  bırakılmamalı.

            Hiç  bir  gönül  çoluk  çocuğu olan  bu  emekçilerin  işsiz  kalmasını  istememeli.

            Sanırım  zaman  zaman , bulunduğumuz  yerlerde insana  ait  süreçleri tam  değerlendiremiyoruz.

            Etrafımızdaki  yanılsamalar  bizi  kuşatıyor.

            Karar  verirken objektif  olamıyoruz.

            Yoksa  bir  canın  ekmeksiz  kalmasını  istemek pek mümkün  gelmiyor  bana.

            Şimdi bu  süreç  karşılıklı inatlaşmaya, kırgınlıklara, politik  hesaplaşmalara, zulüme, tehdite  dönüşmeden, daha  kısacası  gönül  yorgunlukları  oluşmadan, bu  kentin  kamu yönetimsel  ve  politik  iradesi  sürece  el koymalıdır.

            Süreç  uzadıkça,

            Dönüşü olmayan bir  yola  giriyor  süreç.

            Sonra  mahkemenin  ‘’Dön’’  kararları bile  uygulanmıyor.

            Uygulanabilecek bir  ortam, çalışılacak  bir yerde kalmıyor.

            Aileler parçalanıyor.

            Çocuklar mağdur  oluyor.

            İşsiz  babaların, mahsun  çocukları oluyor  bebelerimiz.

            Boyunları bükük kalıyor.

            ……………….

            Bu  kent  bu  süreci ortak akıl ile  açmalıdır.

            Gördüğüm tek gerçek:

            Onların işsiz kalmasıdır.